• HOOFDSPONSOR

  • Lid worden van GAVC?

  • Bekerverlies in de achtste finale met opgeheven hoofd
    De laatste zaterdag van de voorjaarsvakantie bracht onze matadoren op het veld tegen Hardegarijp. De warming-up verliep een tikkie slapjes en chaotisch. Terwijl Bert en Lennard via allerlei telefonisch contact Ate probeerde te bereiken, waren de mannen niet echt gemotiveerd om warm te worden. Een donderspeech van Bert bracht de nodige scherpte terug, zodat we om 10.00 uur konden starten. Onze mannen namen brutaal de bal af en liepen vlotjes naar de achterlijn. Een pracht voorzet van Kick op Sem en Lourens, maar helaas ging ie er niet meteen in. Dat zou wat geweest zijn tegen de voormalige hoofdklasser die Hardegarijp is. Omdraaien maar en de tegenstoot van Hardegarijp afwachten. Die bleek pittig. De bal ging van voet tot voet en eindigde bij hun nummer 10, die onze backs en zelfs Ruben W makkelijk van zich afschudde en de 0-1 in het hoekje van de goal prikte. Gelegenheidsgoalie Ruben L stond op het verkeerde been en kon daar ook niks meer aan veranderen. Oeps, dat was wel even slikken, 0-1 na 1 minuut. Dat ging in de vorige bekerwedstrijden wel anders. De winnende reeks van 4 wedstrijden moest toch een positief vervolg krijgen?
    Gelukkig kregen de mannen wel wat grip op de wedstrijd. De volgende 10 minuten stonden we onder druk, maar werden er weinig kansen weggegeven. Ruben L kreeg een paar ballen te verwerken, maar deed dat uitstekend. Wij kwamen echter niet meer lekker voor de goal van Hardegarijp. Sem liep steeds tegen hun laatste man aan, maar dat leek wel een betonnen muur. Geen kans met een schouderduwtje om er langs te komen. Lourens had wel een paar prachtige acties met combinaties met Thijs, maar strandde dan toch rondom de rechtsback. Een vrije trap voor Hardegarijp op 25 meter van de goal leverde het volgende gevaarlijke moment op. De bal werd hard op de goal gepoeierd en vloog er gewoon in! Ruben L kon er niet meer aankomen, 0-2. En wie kwam daar aan geracet? Ate! De telefoon in vliegtuigstand bleek geen alarm te geven. Met diepe spijt kwam hij in de dug-out zitten. Nog een kleine 10 minuten en maar warm maken in de rust. Ruben L deed het verdienstelijk en hield zijn doel verder schoon. In de rust gaven Bert en Lennard aan dat het helemaal niet zo slecht ging en dat er ook kansen lagen. De nummer 6 en nummer 10 waren onhoudbaar, maar de rest van het team waren gewoon gelijkwaardig, misschien met uitzondering van de aanvoerder. Maar het zou moeten kunnen. Goed positiespel én....... wij hadden onze spits weer terug. Ruben L gaf te kennen absoluut niet akkoord te gaan met verlies in de beker. Dus we hadden goede hoop dat er nog iets kon gebeuren.
    En dat gebeurde ook. Een paar goede combinaties over links bij Lourens, Thijs en Wubbe. En een paar bij Kick, Mo en invaller Kalle. De bal werd weer eens voorgebracht door Kick en helaas net naast geschoten. Dit bood toch wel houvast. Maar helaas werd nummer 10 wederom gelanceerd. Een klein mannetje, maar o zo handig met de bal. Hij dolde weer met Mo, Ruben en Jarn en schoot hem naast Ate, 0-3. Snel daarna, weer een vloeiende aanval van Hardegarijp, 0-4. Dit leek toch wel een beetje uitzichtloos te worden. Een vlotte aanval over de linkerkant bracht Lourens in stelling. Die bedacht zich niet voor de goal en werkte de 1-4 tegen de touwen. En weer gescoord, nu 3 wedstrijden achter elkaar. Er kwam toch weer wat geloof in het team. Met de juiste combinaties kwamen we toch gevaarlijk voor de dag. Maar helaas. Hardegarijp sloeg hard terug binnen 1 minuut. 1-5. Nu was het verzet echt wel gebroken. Hopen dat het geen monsteruitslag zou worden. Rini, de scheids hield de touwtjes goed in handen. Hardegarijp was een beetje aan het tijdrekken, mauwde wat op de scheids, maar de wedstrijd bleef goed onder controle. Laatste man Semère verving Ruben W, die met een onwillige hamstring te maken had. Toch maar even sparen voor de doordeweeksewedstrijd van woensdag. Semère bracht de bal bij Wubbe, die toch wel wat magistrale bewegingen had en via Kick kwam hij bij Ruben L. Die kon zijn frustratie wat verlichten door de 2-5 te maken. Lekker gescoord bij de rentree. Dat is ook wel fijn. Het slotakkoord was voor de nummer 6 van Hardegarijp. Slalommend en met veel gevoel schoot hij de 2-6 en de eindstand tegen de touwen. Het bekeravontuur van dit jaar zit er op. Maar we hebben nog nooit zo lang in de beker gezeten. De achtste finales gehaald en echt niet onverdienstelijk gespeeld tegen een eersteklasser die al zijn wedstrijden wint. Er zit zoveel verbetering in dit team. Het is echt een genot om ze te zien spelen. Wie dat wil ervaren moet aanstaande woensdag even een stukje rijden. Naar Sint Annaparochie. Maar dan zul je wel wat gaan beleven. De mannen hebben zin in revanche!