Na een gezellig potje voetvolley op het Slettenstrand (zo heette het echt) kwamen de spelers zongebruind en goedgemutst weer op het Brovt Sportpark. De begeleiding nam het ervan en ging even lekker in de zon liggen, naast veld 50 waar de tweede wedstrijd tegen Gui uit de buurt van Oslo op het programma stond. Bertwin rent het veld nog even in om de groepshug van onderen vast te leggen. En spoedt zich daarna naar de kant. Gui zag er gevaarlijk uit. En bleek dat ook te zijn. Jemig, wat een beestenteam. GAVC werd ver naar achteren gedrukt. De bal kwam nauwelijks over de middenlijn. Ate had het druk en de hele verdediging stond onder hoogspanning. Maar het duurde toch even tot de 14e minuut voordat de eerste bal erin vloog. Helaas scoorden de Noren na 3 minuten alweer, 0-2. En 1 minuut later werd de bal op de stip gelegd. Semère gaf een klein duwtje in het strafschopgebied en er werd meteen gefloten. Ate stopte de bal glansrijk, maar de bal bleef niet in zijn te droge handschoenen plakken en rommelde over hem heen, 0-3. Dat was een flinke domper. Nog 5 minuutjes alle zeilen bij en gelukkig was het rust. Marijn en Bert hadden knap opbeurende woorden verzameld. Wat kleine omzettingen werden gedaan en er werd gefloten om weer te beginnen. Onze spelers stonden nog aan de kant te luisteren naar de tactische aanwijzingen van Marijn. Hij ging maar door. De spelers van Gui keken en keken. Geen beweging. Marijn gaf nog een laatste aanwijzing. Net toen de scheidsrechter zijn fluitje in de mond wilde steken was hij klaar. Go Go Go. GAVC nam weer plaats. En stormde naar voren. Heeeee, dit leek even heel anders. De woorden van Bert en Marijn werkten. Combinaties kwamen op de mat, duels werden gewonnen. Zo makkelijk als Gui voetbalde in de eerste helft ging het nu niet. Een kans voor Ruben Landstra, een felle actie van Sem. Djurre die flink doorliep op zijn tegenstander. Onze jongens wilden deze eigenlijk niet verliezen. Want had Bert gezegd. In de tweede helft beginnen we weer op nul-nul. Na 10 minuten spelen in de tweede helft zette Semère flink door en haalde de achterlijn, speelde de keeper uit en tussen de laatste man door voor de goal langs. En wie liep daar? Onze Lourens. Geen last meer van de knie, een glimlach van oor tot oor. Als ie deze maar maakte. Ja hoor, met zijn subtiele linker liep hij de bal in het lege doel.1-3. Of eigenlijk, 1-0. Wat een opsteker. Tegen deze koelbloedige en sterke Noren stonden we even op voorsprong. Na de goal vielen de Noren weer aan. Maar Ruben W. had alles achterin. Hij veegde de ballen weg, roeide ze naar voren. Mo had de ene na de andere sliding op de bal en Jarn stond een partij te voorstopperen.... heerlijk. Maar daar kwam de bal er doorheen. En gelukkig stond de paal een goal in de weg. Pffffffffff. Nog 2 minuutjes. Nog even billen knijpen. Nee hoor, dat was de wedstrijd. 1-0 winst in de tweede helft. Een geweldige prestatie.
Na twee wedstrijden staan we 5e in de poule. Niet laatste. Onze twee tegenstanders van vandaag staan 1e en 2e. Dat biedt perspectief voor morgen. In de tactische bespreking kijken we naar de mogelijkheden van ons team. We hoeven hier geen laatste te worden. Dus morgen gaan we voor de eerste internationale winst. Slapen ze vanavond vroeg? Zijn ze geconcentreerd? We gaan het zien. Het weer is geweldig mooi, de sfeer supergoed. Eigenlijk alleen maar winnaars vandaag. Morgen spelen we de laatste poule wedstrijden. De leiding heeft er zin in!