• HOOFDSPONSOR

  • Strijdend ten onder
    Na de prachtige middag met verzorgde lunch bij de voet-volley (met een baanrecord door Ruben Landstra, die en passant ook nog een hole-in-one schoot) konden wij om 14.00 uur weer klaar staan voor de tweede pot van de dag. De spanning zat in de benen, want deze wedstrijd was vooraf dé wedstrijd waar er punten te halen waren. Kasen stond onder ons met evenveel punten (duh: 0) en een slechter doelsaldo. Ook zij wisten dat natuurlijk. Het fluitje klonk om precies 14.00 uur want de Denen zijn Duits punctueel.
    De bal ging goed rond en Ruben Landstra trok de kar naar voren. Veel balbezit, mooie combinaties en de aanvallen werden steeds goed opgebouwd. Helaas viel de bal steeds net even verkeerd. Kasen IL vond het nodig om de bal keer op keer hard buiten het veld te rammen. Dit veld grensde aan alle kanten aan struikwerk. Binnen een meter na de zijlijn begon die bossage al en Kasen IL zat op tijdrekken. Iedere keer werd die bal erin gestrapt. Steeds verder. Ruben Wouters die van de onsportievelingen van Kasen ook al geen vaantje had gekregen moedigde de medespelers aan om snel een reservebal in het spel te brengen. Maar zoveel ballen hadden we niet! Gelukkig waren er omstanders die ook wel eens een bal terugvonden..... Jammer dat die lui van Kasen zo af en toe ook gevaarlijk eruit kwam, anders waren er wel wat spelers extra naar voren gestuurd. Zo graag als dit team wilde winnen. Een uitbraak waarbij Sem duidelijk werd gevloerd binnen de 16 leverde alleen maar een vrije trap op. Helaas schoot Kick die hard naast. Kick hief zijn handen omhoog, shirt over het gezicht. Jammer. En doorgaan. De bal wordt naar voren geschoten, Ruben Landstra gelooft er weer in. En loopt door, krijgt de bal voor zijn gouden linker en......... BAM 1-0!! We staan gewoon voor hoor. Lekker. Daar komt Kasen weer. Schot op goal en op de paal. Oei, daar komen we goed weg. De bal gaat weer naar voren en stuitert hard op dit veld. Hobbel de bobbel, Ruben Landstra weer in scoringspositie, maar helaas schiet hij naast. Kasen weer aan de bal. Hij wordt voorgegeven en gelukkig staat daar niemand van Kasen. Maar helaas staat daar Jarn. Die raakt de bal ongelukkig en passeert zijn eigen keeper. Kak. 1-1. Kom op mannen. Dit kan gewonnen worden. In ieder geval een puntje alvast in de rust. Vasthouden is ook al voldoende om de vijfde plek van deze poule te behalen. In de rust gooien de trainers de opstelling weer even om. Doelstelling is en blijft dat alle spelers evenveel speeltijd krijgen. Daar zijn niet alle mannen het mee eens. Morrend gaan de spelers het veld weer op. Kom mannen. 20 minuten knallen en dan schrijven we historie. Ook Sven draagt zijn steentje bij en geeft een assist op Ruben L. Helaas weer tegen die verrekte keeper. En als je hem zelf niet maakt uit kans op kans. Ja hoor, het lijkt het Nederlands elftal wel. Dan scoren zij hem. De 1-2 valt. De kopjes gaan naar beneden. Toch is het nog 10 minuten. Nog even gas erop. De bal gaat nog even van voet tot voet, maar steeds vaker zit er zon Kasekop tussen. Verdorie hee. Het zal toch niet. Kick knalt nog eens op doel. Gepakt door de keeper. En na nog een paar keer heen en weer klinkt daar dat verschrikkelijke eindsignaal. Spelers storten ter aarde. Het lijkt wel of ze de finale van de champions league verloren hebben. Er klinken wat harde woorden links en rechts. Wie zegt dat (West) Friezen geen emotie hebben. Tsja. Dat kan gebeuren. Jammer dat het nu gebeurt, maar we moeten de moed erin houden. Dit is een pracht toernooi. Het stof moet even neerdalen en dan zal het er allemaal rooskleurig uitzien. Nog een potje te gaan. Wordt dat misschien de verrassing van het toernooi? Dat zou best kunnen. Het is voetbal tenslotte. Eerst even 50 minuten rust en stoom afblazen.